Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kanturalı | T. | Erkek | Zengin yaşayan. |
Kantürk | T. | Erkek | Türk soyundan gelen. |
Kanun | Ar. | Erkek | 1. Yasa. 2. Geçerli olan kural. |
Kanver | T. | Erkek | "Canlılık kat" anlamında kullanılan bir ad. |
Kapagan | T. | Erkek | 1. Çokça kapan, alan.2. 691-716 Yılları arasında hüküm sürmüş olan Göktürk kağanı. |
Kapar | T. | Erkek | 1. Akıl.2. Ruh. |
Kapçak | T. | Erkek | 1. Kale kuşatmasında duvara çakılmış büyük çember. 2. Bayrak. |
Kapkın | T. | Erkek | Uygun, düzenli. |
Kaplan | T. | Erkek | Kedigillerden, enine siyah çizgili, koyu sarı postu olan çevik ve yırtıcı hayvan. |
Kaptan | İt. | Erkek | Gemi yönetimiyle görevli en yüksek görevli. |
Kara | T. | Erkek | 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer. |
Karaalp | T. | Erkek | Esmer, kara yağız yiğit. |
Karabaş | T. | Erkek | 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday. |
Karabatak | T. | Erkek | 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan. |
Karabay | T. | Erkek | Esmer, yağız kimse. |
Karabet | Ar. | Erkek | Yakınlık, hısımlık, akrabalık. |