Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
İsa | İbr. | Erkek | 1. Allahın yarlıgaması, mağfireti. 2. Dört büyük Peygamberden Hristiyanlığın kurucusu, doğumu Türkiyede ve Batıda takvim başlangıcı sayılan peygamber. |
İsfendiyar | Far. | Erkek | İran Mitolojisinde adı geçen hükümdarın adı. |
İshak | İbr. | Erkek | 1. Gülen. 2. Kutsal kitaplarda adı geçen İbrani peygamberi. |
İskender | Ar. | Erkek | 1. Padişah.2. M.Ö. 356-323 arasında yaşayan, Yunanistan, İran, Anadolu, Suriye ve Hindistan'ı ele geçirmiş olan büyük kumandan. |
İskit | Yun. | Erkek | 1. Milattan önce Orta Asya'dan Güney Rusya'ya göç ederek burada imparatorluk kuran kavim. 2. Koşuda dördüncü gelen at. |
İslâm | Ar. | Erkek | 1. Hz. Muhammed´in yaydığı din, Müslümanlık. 2. Müslüman dininden olan kimse, Müslüman. |
İsmail | İbr. | Erkek | 1. Tanrı'yı işiten.2. Kutsal kitaplarda adı geçen, İbrahim Peygamberin oğlu olan İbrani peygamberi. |
İsmet | Ar. | Kız/Erkek | 1. Masumluk, günahsızlık, temizlik. 2. Haramdan çekinme, namus. |
İsrafil | Ar. | Erkek | İslam inanışında dört melekten, kıyamet kopacağını üfleyeceği boru ile bildirecek olan melek. |
İstemihan | T. | Erkek | Göktürk Devletinin kurucusu Bumin Kağan'ın kardeşi olan Türk hakanı. |
İstikbal | Ar. | Kız/Erkek | 1. Gelecek zaman, gelecek.2. Karşılama. |
İstiklâl | Ar. | Kız/Erkek | Bağımsızlık, özgürlük. |
İsvan | T. | Erkek | Sacda pişen ekmeği çevirmeye yarayan araç. |
İşcan | T.+Far. | Erkek | Çalışkan, becerikli, iş bilen. |
İşgüden | T. | Erkek | İş yapan, çalışan. |
İşgüder | T. | Erkek | İş yapan, çalışan. |