Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kadem | Ar. | Kız/Erkek | 1. Uğur. 2. Ayak. |
Kader | Ar. | Kız/Erkek | 1. Alın yazısı, yazgı. 2. Genellikle kaçınılmaz kötü talih. |
Kadim | Ar. | Erkek | Eski. |
Kadir | Ar. | Erkek | 1. Kuvvetli, güçlü, kudret sahibi. 2. Değer, onur, kıymet, şeref.3. Allahın adlarındandır. |
Kadrettin | Ar. | Erkek | Dinin kudreti, gücü. |
Kadri | Ar. | Erkek | Değer, kıymet, onurla ilgili. |
Kadrihan | T.+Ar. | Erkek | Değerli, saygın hükümdar. |
Kafar | T. | Erkek | Arkadaş, dost. |
Kağan | T. | Erkek | 1. Hanların hanı, hükümdar. 2. Tarihte Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad. |
Kahir | Ar. | Erkek | 1. Üstün gelen, ezen, ezici. 2. Kahreden, zorlayan. 3. Yok eden. |
Kahraman | Far. | Erkek | 1. Yiğit, cesur. 2. Bir olayın, serüvenin başlıca kişisi. 3. Sessiz, yumuşak kimse. |
Kaim | Ar. | Erkek | 1. Birinin yerine geçen. 2. Bir işte sebat eden, direnen. 3. Ayakta duran. |
Kakınç | T. | Erkek | 1. Öfke, kızgınlık, sitem. 2. Vurma, vuruş. 3. Harekete geçiş, ayağa kalkış. |
Kala | Ar. | Erkek | 1. Kale, hisar. 2. (T.) Atmaca. |
Kalagay | T. | Erkek | Al, kırmızı renk. |
Kalender | Far. | Erkek | Gösterişsiz, sade yaşamaktan yana olan alçak gönüllü kimse. |