| Karabey |
T. |
Erkek |
Esmer, yağız bey.
|
| Karaboğa |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
|
| Karabörü |
T. |
Erkek |
İşini iyi bilen esmer kimse.
|
| Karabudun |
T. |
Erkek |
Esmer milletten olan.
|
| Karabuğday |
T. |
Erkek |
Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
|
| Karabuğra |
T. |
Erkek |
Deve gibi boylu boslu olan kimse.
|
| Karabulut |
T. |
Erkek |
Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
|
| Karabükey |
T. |
Erkek |
Güçlü güreşçi.
|
| Karaca |
T. |
Kız/Erkek |
1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
|
| Karacabey |
T. |
Erkek |
1. Esmer bey.2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
|
| Karacakurt |
T. |
Erkek |
Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
|
| Karacan |
T.+Far. |
Erkek |
Esmer kimse.
|
| Karacı |
T. |
Erkek |
1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
|
| Karaçar |
T. |
Erkek |
Kötü ruhlar.
|
| Karaçay |
T. |
Erkek |
Bir Türk kavminin adı.
|
| Karaçelik |
T. |
Erkek |
Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
|