| Kazanhan |
T. |
Erkek |
Olumlu etkiler bırakan hükümdar.
|
| Kazgan |
T. |
Erkek |
bk. Kazan
|
| Kâzım |
Ar. |
Erkek |
Öfkesini, hırsını yenebilen kimse.
|
| Kebir |
Ar. |
Erkek |
1. Büyük, ulu. 2. Çocukluktan çıkmış genç. 3. Yaşça büyük, yaşlı.
|
| Kelâmi |
Ar. |
Erkek |
Söze ilişkin, sözle ilgili.
|
| Keleş |
T. |
Erkek |
1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır.
|
| Keleşbay |
T. |
Erkek |
1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır kimse.
|
| Keleşhan |
T. |
Erkek |
1. Güzel, yakışıklı hükümdar.2. Yiğit, cesur, bahadır hükümdar.
|
| Keleştimur |
T. |
Erkek |
1. Güzel, yakışıklı, güçlü kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır.
|
| Kemal |
Ar. |
Erkek |
1. Bilgi ve erdem bakımından olgunluk, yetkinlik, erginlik, eksiksizlik.2. En yüksek değer.
|
| Kemalettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin olgunluğu, eksiksizliği ve değeri.
|
| Kemandar |
Far. |
Erkek |
Yay tutan, yay tutucu.
|
| Kemter |
Far. |
Erkek |
1. Daha aşağı, daha değersiz. 2. Tam olmayan, eksik.
|
| Kenan |
İbr. |
Erkek |
1. Vaat edilmiş ülke.2. Cennet.3. Hazreti Yakup'un ülkesi, Filistin.
|
| Kent |
Soğd. |
Erkek |
Şehir, kasaba.
|
| Kenter |
Soğd.+T. |
Erkek |
Şehirli, kentli.
|