| İlsu |
T. |
Kız/Erkek |
Ülkenin su gibi sar ve temiz insanı.
|
| İltan |
T. |
Erkek |
Ülkenin beğenilen insanı.
|
| İltaş |
T. |
Erkek |
Ülkenin sert, güçlü insanı.
|
| İltay |
T. |
Erkek |
Ülkenin benzersiz insanı.
|
| İltekin |
T. |
Erkek |
Ülkenin tek ve eşsiz insanı.
|
| İltemir |
T. |
Erkek |
bk. İldemir
|
| İltemiz |
T. |
Erkek |
Ülkenin temiz ve dürüst insanı.
|
| İltemür |
T. |
Erkek |
bk. İldemir
|
| İlter |
T. |
Kız/Erkek |
Yurdu koruyan, gözeten, yurtsever kimse.
|
| İlteriş |
T. |
Erkek |
Devleti, ülkeyi derleyip toplayan, birleştiren.
|
| İltutmuş |
T. |
Erkek |
Ülkeyi idare altında yöneten kimse.
|
| İltüze |
T. |
Erkek |
Ülkeninin adaletini sağlayan kimse.
|
| İltüzün |
T. |
Erkek |
Ülkenin yumuşak huylu, saygın kimsesi.
|
| İlvan |
T. |
Erkek |
1. Gösteriş, çalım. 2. Süs.
|
| İlyas |
İbr. |
Erkek |
1. Kutsal kitaplarda adı geçen, yağmurlara hükmeden İsrail Peygamberi. 2. Mersin ağacı.
|
| İmadettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin direği.
|