Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kayan | T. | Kız/Erkek | 1. Akarsu, sel. 2. Yassı, düz, kat kat oluşmuş taşlar. |
Kayansel | T.+Ar. | Kız/Erkek | Sel gibi taşan, coşan kimse. |
Kayar | T. | Erkek | Gurur. |
Kayaş | T. | Erkek | Akraba, hısım. |
Kayatekin | T. | Erkek | Kaya gibi güçlü kimse. |
Kayatimur | T. | Erkek | Kaya ve demir gibi sert, güçlü kimse. |
Kayatürk | T. | Erkek | Kaya gibi sert Türk. |
Kaygısız | T. | Erkek | Endişesiz, hiçbir şeye aldırış etmeyen. |
Kaygusuz | T. | Erkek | bk. Kaygısız |
Kayhan | T. | Erkek | bk. Kayıhan |
Kayı | T. | Erkek | 1. Yağmur, sağanak, bora. 2. Sağlam, güçlü, sert. |
Kayıbay | T. | Erkek | Sağlam, güçlü, sert kimse. |
Kayıhan | T. | Erkek | Güçlü hükümdar. |
Kayın | T. | Erkek | 1. Kayıngillerderı, kışın yaprak döken, güzel görünüşlü orman ağacı. 2. Kardeş, hısım, akraba. |
Kayıt | T. | Erkek | 1. Araç, eşya. 2. Saban. 3. İş, güç. 4. Kış için ayrılan yiyecek. |
Kayıtmış | T. | Erkek | Geri dönmüş, geri gelmiş, vazgeçmiş. |