Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Karındaş | T. | Erkek | Kardeş. |
Karlık | T. | Erkek | Kar kuyusu. |
Karlu | T. | Erkek | Karlı. |
Karluk | T. | Erkek | Türk boylarından biri. |
Karlukhan | T. | Erkek | Karluk boyunun hanı. |
Kartal | T. | Erkek | Kartalgillerden, çok güçlü, iri, yırtıcı kuş. |
Kartay | T. | Erkek | Yaşlı, pir. |
Kartekin | T. | Erkek | Kar gibi saf, temiz kimse. |
Kasal | T. | Erkek | Kibir, gurur, övünme. |
Kasar | T. | Erkek | Hatır, gönül. |
Kasım | Ar. | Erkek | 1. Ayıran, bölen, taksim eden. 2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı. |
Kasırga | T. | Erkek | 1. Şiddetli fırtına. 2. Duyguların patlak verişi, büyük heyecan, coşku. |
Kâşif | Ar. | Erkek | Bulan, keşfeden, bulucu. |
Kaşka | T. | Erkek | Şakacı, neşeli kimse. |
Katı | T. | Erkek | 1. Çok, pek, fazla, yeğin. 2. Ağır. 3. Haşin, sert, kırıcı. |
Katıhan | T. | Erkek | Sert, kırıcı hükümdar. |