| Köşker |
T. |
Erkek |
Kunduracı.
|
| Köymen |
T. |
Erkek |
Köylü.
|
| Köz |
T. |
Erkek |
1. Kor, ateş koru, kızıl ateş parçası. 2. İçinde küçük küçük kor parçalan bulunan kül.
|
| Közcan |
T.+Far. |
Erkek |
Samimi, içten kimse.
|
| Közer |
T. |
Erkek |
Gören kimse.
|
| Kubat |
T. |
Erkek |
Kaba, şişman, biçimsiz.
|
| Kubilay |
Moğ. |
Erkek |
Ünlü bir hükümdar.
|
| Kuday |
Far. |
Erkek |
Tanrı.
|
| Kudayberdi |
T.+Far. |
Erkek |
Tanrı lutfetti, bağışladı" anlamında kullanılan mir ad.
|
| Kuddus |
Ar. |
Erkek |
1. Temiz, pak. 2. Tanrı adlarındandır. 3. Kutsal, kutlu.
|
| Kuddusi |
Ar. |
Erkek |
Kutsal niteliklere ulaşmış olan kimse.
|
| Kudret |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Güç, kuvvet. 2. Allah'ın gücü. 3. Varlık, zenginlik. 4. Allah yapısı. 5. Yetenek
|
| Kudretullah |
Ar. |
Erkek |
Tanrının gücü.
|
| Kutay |
T. |
Kız/Erkek |
1. Kutlu, uğurlu ay. 2. İpek, ipekli kumaş.
|
| Kutlu |
T. |
Erkek |
Uğurlu, kutsal, mutlu.
|
| Kutluk |
T. |
Erkek |
Uğurlu.
|