| Kiçi |
T. |
Erkek |
Küçük.
|
| Kiçialp |
T. |
Erkek |
Küçük yiğit.
|
| Kiçihan |
T. |
Erkek |
Küçük hükümdar.
|
| Kinaş |
T. |
Erkek |
Bir iş üzerinde konuşma, danışma.
|
| Kinyas |
|
Erkek |
Geniş yüzlü kimse.
|
| Kip |
T. |
Erkek |
1. Uygun, uyumlu, idareli. 2. Sağlam, dayanıklı. 3. Şık, zarif, biçimli. 4. Kullanışlı.
|
| Kipcan |
T.+Far. |
Erkek |
Canlı, dayanıklı, sağlam kimse.
|
| Kiper |
T. |
Erkek |
Canlı, dayanıklı, sağlam kimse.
|
| Kipkurt |
T. |
Erkek |
Canlı, dayanıklı, sağlam, deneyimli, yaşlı kimse.
|
| Kiram |
Ar. |
Erkek |
1. Soylular. 2. Eli açıklar, cömertler.
|
| Kiramettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin uluları, soyluları.
|
| Kirami |
Ar. |
Erkek |
1. Cömertlere, eli açıklara özgü. 2. Soylular, ulular, şereflilerle ilgili.
|
| Kirman |
Far. |
Erkek |
Hisar, kale.
|
| Kirmanşah |
Far. |
Erkek |
Kale hükümdarı.
|
| Kirmen |
Far. |
Erkek |
bk. Kirman
|
| Kişi |
T. |
Erkek |
1. Kimse, insan. 2. Sahip. 3. Koca, eş.
|