| Mertkol |
T.+Far. |
Erkek |
Özü, sözü doğru, güvenilir kimse.
|
| Mertol |
T.+Far. |
Erkek |
"Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Merttürk |
T.+Far. |
Erkek |
Sözünün eri Türk.
|
| Merzuk |
Ar. |
Erkek |
1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.
|
| Mescur |
Ar. |
Erkek |
1. Taşkın su, deniz. 2. Alevli ateş.
|
| Mesih |
Ar. |
Erkek |
1. Meshedilmiş, kutsanmış.2. Başka bir biçime girmiş, şekli bozulmuş.3. Hz, İsa´nın lakabı.
|
| Mesrur |
Ar. |
Erkek |
Memnun, sevinmiş.
|
| Mestan |
Far. |
Erkek |
1. Savruk kimse. 2. Sarhoşlar.
|
| Mestur |
Ar. |
Erkek |
1. Örtülü, kapalı, gizli. 2. Namuslu.
|
| Mesut |
Ar. |
Kız/Erkek |
Mutlu, sevinçli, bahtiyar.
|
| Meşahir |
Ar. |
Erkek |
Ünlü kimseler.
|
| Meşhur |
Ar. |
Erkek |
Ünlü, şöhretli, tanınmış.
|
| Meşkûr |
Ar. |
Erkek |
1. Beğenilmiş, övülmüş. 2. Teşekkür edilmeye değer olan.
|
| Meşru |
Ar. |
Erkek |
Yasaya, dine uygun olan.
|
| Mete |
T. |
Erkek |
Büyük Türk-Hun İmparatoru. (M.Ö. 209-174)
|
| Metehan |
T. |
Erkek |
Hükümdar olan Mete.
|