| Mehmet |
T. |
Erkek |
bk. Muhammet
|
| Mehmetçik |
T. |
Erkek |
Türk ulusunun sevgi duygusuyla Türk askerine verdiği ad.
|
| Mehti |
Ar. |
Erkek |
bk. Mehdi
|
| Mekin |
Ar. |
Erkek |
1. Vakarlı, temkinli, güç sahibi kimse. 2. Oturan, yerleşen.
|
| Mekki |
Ar. |
Erkek |
1. Mekkeli. 2. Mekke'yle ilgili.
|
| Melen |
T. |
Erkek |
İşlenmemiş, kıraç toprak.
|
| Melih |
Ar. |
Erkek |
Güzel, şirin, sevimli.
|
| Melik |
Ar. |
Erkek |
1. Hükümdar, hakan. 2. Tanrı adlarındandır.
|
| Melikhan |
T.+Ar. |
Erkek |
Hükümdar.
|
| Melikşah |
Ar.+Far. |
Erkek |
Hükümdar.
|
| Melûl |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Usanmış, bıkmış. 2. Hüzünlü, mahzun.
|
| Memduh |
Ar. |
Erkek |
Övülmüş, övülecek.
|
| Memik |
T. |
Erkek |
Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimi.
|
| Memiş |
T. |
Erkek |
Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimlerinden biri.
|
| Memnun |
Ar. |
Erkek |
1. Sevimli, sevinçli. 2. Razı olan, kabul eden.
|
| Memo |
T. |
Erkek |
Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimi.
|