| Koygun |
T. |
Erkek |
1. Etkili, hüzünlü, dokunaklı. 2. Akdoğan.
|
| Koytak |
T. |
Erkek |
Rüzgâr almayan çukur yer.
|
| Koytan |
T. |
Erkek |
Dağ bucağı.
|
| Koytuk |
T. |
Erkek |
Oyuk, çukur, siper
|
| Kozak |
T. |
Erkek |
1. Kozalak. 2. Ham meyve. 3. Güneş görmeyen, gölgede kalan yer.
|
| Köçeri |
T. |
Erkek |
Göç sırasında doğan çocuk.
|
| Kök |
T. |
Erkek |
1. Dar ve derin dere. 2. Gürbüz, sağlıklı. 3. Gök. 4. Asıl, kök, köken
|
| Kökel |
T. |
Erkek |
Kök-el.
|
| Köken |
T. |
Erkek |
1. Bir şeyin çıktığı dayandığı temel, biçim, neden veya yer. 2. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları. 3. Soy, asıl, ata.
|
| Köker |
T. |
Erkek |
Köklü soydan gelen kimse.
|
| Köklem |
T. |
Erkek |
İlkbahar
|
| Köklü |
T. |
Erkek |
1. Soylu, görgülü. 2. Varlıklı, kuvvetli.
|
| Köksal |
T. |
Kız/Erkek |
"Kökünü derinlemesine sal, soyun genişlesin" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Köksan |
T. |
Erkek |
Tanınmış, ünlü ad.
|
| Köksoy |
T. |
Erkek |
Tanınmış, ünlü soydan gelen kimse.
|
| Köksu |
T. |
Erkek |
Aslı, soyu su gibi temiz ve saf olan.
|