| Kolçak |
T. |
Erkek |
1. Yiğit, mert, yürekli, koçak. 2. Kola geçirilen kolluk.
|
| Koldan |
T. |
Erkek |
Kurala uygun, normal.
|
| Koldaş |
T. |
Erkek |
1. Bir işi birlikte yapan kimseler, ortak. 2. Yardımcı, arkadaş.
|
| Koman |
T. |
Erkek |
Umut.
|
| Komutan |
T. |
Erkek |
Bir asker topluluğunun başı, kumandan.
|
| Konak |
T. |
Erkek |
1. Konuk, misafir. 2. Konuk olunan yer.
|
| Konan |
T. |
Erkek |
Konuk, misafir.
|
| Kongar |
T. |
Erkek |
bk. Kongur
|
| Kongarata |
T. |
Erkek |
Kumral kimse.
|
| Kongur |
T. |
Erkek |
Sarı ile siyah karışımı bir renk, koyu kumral, kestane rengi.
|
| Konguralp |
T. |
Erkek |
Kumral yiğit.
|
| Kongurtay |
T. |
Erkek |
Esmer kimse.
|
| Konrat |
T. |
Erkek |
bk. Kongur
|
| Konuk |
T. |
Erkek |
Misafir.
|
| Konur |
T. |
Erkek |
1. Açık san, boz, bozla sarı arası renk. 2. Yanık kırmızı, yağızımsı al. 3. Kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli. 4. Kahraman, yiğit. 5. Süslü, çalımlı, şık, kurumlu. 6. İnatçı, aksi.
|
| Konuralp |
T. |
Erkek |
Gururlu, kibirli yiğit kimse.
|