| Mançuhan |
T. |
Erkek |
Mançuların hükümsarı.
|
| Manga |
T. |
Erkek |
On kişilik askerî birlik.
|
| Mangalay |
T. |
Erkek |
1. Alın. 2. Binici, süvari.
|
| Mansur |
Ar. |
Erkek |
Tanrının yardımıyla galip, üstün gelmiş.
|
| Manzur |
Ar. |
Erkek |
1. Görünen, görülmüş. 2. Beğenilen.
|
| Maral |
Moğ. |
Kız/Erkek |
bk. Meral
|
| Maruf |
Ar. |
Erkek |
1. Herkesçe bilinen, tanınmış, belli. 2. Ünlü.
|
| Masum |
Ar. |
Erkek |
1. Günahsız, suçsuz. 2. Küçük çocuk. 3. Temiz, saf.
|
| Maşallah |
Ar. |
Erkek |
1. "Tanrının istediği gibi" anlamında kullanılan bir ad. 2. "Tanrı nazardan saklasın" anlamında kullanılan bir ad.3. Hayret ve memnunluk anlatan söz.
|
| Maşuk |
Ar. |
Erkek |
Sevilen, sevilmiş kimse.
|
| Matlup |
Ar. |
Erkek |
İstenilen, aranılan, talep edilen şey.
|
| Matuk |
Ar. |
Erkek |
Azat olunmuş, özgürlüğü bağışlanmış.
|
| Mazhar |
Ar. |
Erkek |
1. Bir şeyin göründüğü çıktığı yer. 2. Şereflenme, onurlanma.
|
| Mazlum |
Ar. |
Erkek |
1. Sessiz, sakin, yumuşak kimse. 2. Zulüm görmüş.
|
| Mebruk |
Ar. |
Erkek |
1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kimse.2. Kutlu.
|
| Mebrur |
Ar. |
Erkek |
Hayırlı, beğenilmiş, makbul.
|