| Kortaş |
T. |
Erkek |
Ateşli, canlı, hareketli kimse.
|
| Kortay |
T. |
Erkek |
Ateşli, canlı, hareketli kimse.
|
| Korucu |
T. |
Erkek |
Orman vb. bekçisi.
|
| Korugan |
T. |
Erkek |
Kale, hisar.
|
| Koryak |
T. |
Erkek |
"Odun veya kömürü kor duruma gelinceye kadar yak" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Koryay |
T. |
Erkek |
Ateşli, canlı, hareketli kimse.
|
| Koryiğit |
T. |
Erkek |
Ateşli, canlı, hareketli kimse.
|
| Koryürek |
T. |
Erkek |
Ateş gibi sıcak yüreği olan.
|
| Koşal |
T. |
Erkek |
"Koş ve al" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Koşuk |
T. |
Erkek |
Koşma, şiir, türkü.
|
| Koşukhan |
T. |
Erkek |
Bir arada olan hükümdarlar.
|
| Koşuktekin |
T. |
Erkek |
Bir araya gelmiş hükümdarlar.
|
| Kotuz |
T. |
Erkek |
Gururlu, kibirli.
|
| Kotuzhan |
T. |
Erkek |
Gururlu, kibirli hükümdar.
|
| Koyak |
T. |
Erkek |
1. Vadi, dere. 2. Dağlar ve kayalıklar üzerindeki doğal çukurlar. 3. Dağ üzerinde otu bol olan, bitek, çukur yer.
|
| Koyaş |
T. |
Kız/Erkek |
Güneş.
|