| Kuyaş |
T. |
Erkek |
Güneş.
|
| Kuzey |
T. |
Erkek |
1. Sağını doğuya, solunu batıya veren kimsenin tam karşısına düşen yön, dört ana yönden biri, şimal, güney karşıtı. 2. Bulunduğu noktaya göre kuzeyde kalan yer.
|
| Kürşad |
T. |
Erkek |
bk. Kürşat
|
| Kürşat |
T. |
Erkek |
1. Yiğit, alp.2. Göktürk prenslerinden birinin adı.
|
| Lâçin |
T. |
Erkek |
1. Yiğit adam. 2. Kartal. 3. Şahin. 4. Atmaca.
|
| Lâhik |
Ar. |
Erkek |
1. Yetişen, ulaşan. 2. Eklenen.
|
| Lâhut |
Ar. |
Erkek |
Tanrı âlemi, ilahi âlem.
|
| Lala |
Far. |
Erkek |
1. Çocuğun eğitim ve öğretimiyle görevli kimse. 2. Köle.3. Padişahların sadrazamlara hitap ederken kullandıkları san.
|
| Lâmi |
Ar. |
Erkek |
Parıldayan, parlak, parıltılı.
|
| Lâmih |
Ar. |
Erkek |
Parlayan, parlak.
|
| Lâtif |
Ar. |
Erkek |
1. Hoş, narin, şirin. 2. Yumuşak, nazik. 3. Tanrı adlarındandır
|
| Lâyık |
Ar. |
Erkek |
Uygun, değer, yakışır.
|
| Lebip |
Ar. |
Erkek |
Akıllı, zeki, uyanık.
|
| Ledün |
Ar. |
Erkek |
Tanrı huzuru, Tanrı katı.
|
| Lemi |
Ar. |
Erkek |
Parlak, parıldayan.
|
| Levent |
Far. |
Erkek |
1. Boylu boslu yakışıklı kimse.2. Osmanlı donanmasında ve kıyılarda görev yapan asker sınıfı. 3. Yiğit denizci.
|