| Kırman |
T. |
Erkek |
Saçlarına ak düşmüş adam.
|
| Kırtay |
T. |
Erkek |
Saçlarona ak düşmüş kimse.
|
| Kırteke |
T. |
Erkek |
Saçlarına ak düşmüş kimse.
|
| Kırtekin |
T. |
Erkek |
Saçlarına ak düşmüş kimse.
|
| Kısmet |
Ar. |
Kız/Erkek |
Allahın herkese uygun gördüğü yaşama durumu, nasip, kader.
|
| Kıvanç |
T. |
Kız/Erkek |
Övünç, iftihar.
|
| Kıvançer |
T. |
Erkek |
Övünen, iftihar eden kimse.
|
| Kıvançlı |
T. |
Erkek |
Kıvanç duyan, sevinçli.
|
| Kıvılcım |
T. |
Kız/Erkek |
1. Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası. 2. Harekete geçiren etken.
|
| Kıyam |
Ar. |
Erkek |
Kalkma, ayağa kalkma.
|
| Kıyan |
T. |
Erkek |
Dağdan hızla inen sel.
|
| Kıyas |
Ar. |
Erkek |
1. Tutma, denk sayma. 2. Karşılaştırma, oranlama.
|
| Kızan |
T. |
Erkek |
Çocuk, delikanlı.
|
| Kızgın |
T. |
Erkek |
1. Çok ısınmış, ısıtılmış. 2. Kızmış olan, öfkeli.
|
| Kızgınbey |
T. |
Erkek |
Öfkeli, kızmış bey.
|
| Kızgınok |
T. |
Erkek |
Kızmış, öfkelenmiş kimse.
|