| İlbozan |
T. |
Erkek |
Ülkenin altını üstüne getiren kimse.
|
| İlbozdu |
T. |
Erkek |
"Ülkenin altını üstüne getirdi" anlamında kullanılan bir ad.
|
| İlbudun |
T. |
Erkek |
Memleket halkı.
|
| İlcan |
T.+Far. |
Erkek |
Memleketin sevimlisi.
|
| İlçi |
T. |
Erkek |
bk. Elçi
|
| İldem |
T. |
Erkek |
Yaptığı işin kötü sonuç vermesinden üzülen, pişmanlık duyan kimse.
|
| İldemer |
T. |
Erkek |
Yaptığı işin kötü sonuç vermesinden üzülen, pişmanlık duyan kimse.
|
| İldemir |
T. |
Erkek |
Ülkenin güçlü kimsesi.
|
| İldeniz |
T. |
Kız/Erkek |
Ülkenin denizi.
|
| İldeş |
T. |
Kız/Erkek |
Aynı ülkeden olanların her biri.
|
| İlergin |
T. |
Erkek |
Ülkenini olgun kimsesi.
|
| İleri |
|
Erkek |
1. Benzerlerini geride bırakmış. 2. Henüz gelmemiş zaman, gelecek.
|
| İlerigün |
T. |
Erkek |
Önceki gün
|
| İlgar |
T. |
Erkek |
bk. Ilgar
|
| İlgazi |
T.+Ar. |
Erkek |
Gazi olan.
|
| İlgi |
T. |
Kız/Erkek |
İki şey arasındaki herhangi bir bağlılık, ilişki.
|