| Öğünç |
T. |
Erkek |
bk. Övünç
|
| Öğür |
T. |
Erkek |
1. Aynı yaşta olanlar, yaşıt, akran. 2. Dost, arkadaş. 3. Öğrenmiş, alışmış.
|
| Öğüş |
T. |
Kız/Erkek |
Çok, fazla.
|
| Öğüt |
T. |
Kız/Erkek |
Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz.
|
| Öğütal |
T. |
Erkek |
"Öğüt dinle" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Ök |
T. |
Erkek |
Akıl, hatır, zekâ, zihin.
|
| Öke |
T. |
Kız/Erkek |
bk. Öge
|
| Ökeer |
T. |
Erkek |
Akıllı, bilgili kimse.
|
| Ökelik |
T. |
Erkek |
Akıllılık, bilgelik.
|
| Öker |
T. |
Erkek |
Akıllı kimse.
|
| Öklü |
T. |
Erkek |
Akıllı.
|
| Ökmen |
T. |
Erkek |
Akıllı, zeki, bilgili kimse.
|
| Ökmener |
T. |
Erkek |
Akıllı, bilgili kimse.
|
| Ökte |
T. |
Erkek |
Akıllı, zeki, anlayışlı, bilgili.
|
| Öktem |
T. |
Erkek |
1. Güçlü. 2. Onurlu.
|
| Öktemer |
T. |
Erkek |
1. Güçlü kimse.2. Onurlu kimse.
|