| Orun |
T. |
Erkek |
1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış.
|
| Orus |
T. |
Erkek |
Talih, baht, saadet.
|
| Oruz |
T. |
Erkek |
Düşünce.
|
| Oskan |
T. |
Erkek |
Akıllı.
|
| Oskay |
T. |
Kız/Erkek |
Neşeli, mutlu.
|
| Otacı |
T. |
Erkek |
Hekim, doktor.
|
| Otağ |
T. |
Erkek |
Büyük ve süslü çadır.
|
| Otak |
T. |
Erkek |
bk. Otağ
|
| Otakçı |
T. |
Erkek |
1. Otağ yapan veya satan kimse. 2. Orduda otağ kuran er.
|
| Otamış |
T. |
Erkek |
İyileştiren, sağaltan.
|
| Otaran |
T. |
Erkek |
1. Hayvanlar otlatan çoban. 2. Beğenen, isteyen.
|
| Otay |
T. |
Erkek |
Ateş renginde ay.
|
| Otuk |
T. |
Erkek |
1. Çakmak. 2. Çakmak taşı.
|
| Oy |
T. |
Erkek |
1. Düşünce, görüş. 2. Bir sorunla ilgili düşünceyi işaret, söz veya yazıyla belirtme.
|
| Oya |
T. |
Kız |
1. Genellikle ipek ibrişim kullanılarak iğne, mekik, tığ veya firkete ile yapılan ince dantel. 2. İnce, güzel, nazik.
|
| Oyaçiçek |
T. |
Kız |
İnce, kibar, nazik kız.
|