Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Orak | T. | Erkek | 1. Ekin biçme zamanı, hasat. 2. Ekin biçme aracı. |
Orakay | T. | Erkek | Temmuz. |
Oral | T. | Erkek | "Kaleyi, şehri ele geçir, zaptet" anlamında kullanılan bir ad. |
Oralmış | T. | Erkek | Kale, şehir almış, zaptetmiş. |
Oran | T. | Erkek | 1. Ölçü, nispet, derece. 2. Tahmin. 3. Ölçülü, hesaplı. 4. Anlayış. 5. Abartma, abartı. 6. Özel işaret, nişan. |
Oranlı | T. | Erkek | 1. Oranı olan, ölçülü. 2. Anlayışlı, akılcı. 3. Ilımlı. |
Oray | T. | Erkek | 1. Ateş gibi kızıl renkli ay. 2. Şehirli, şehirde yaşayan. |
Orbay | T. | Erkek | Ordu komutanı. |
Orbek | T. | Erkek | Şehir beyi. |
Orçun | T. | Erkek | Ardıllar, halefler. |
Orgun | T. | Erkek | Gizli, saklı. |
Orgunalp | T. | Erkek | Gizlenmiş, saklanmış yiğit. |
Orguntay | T. | Erkek | Gizlenmiş, saklanmış kimse. |
Orgün | T. | Erkek | Ateş gibi kırmızı renkli güneş. |
Orgünalp | T. | Erkek | Ateş gibi kırmızı renkli güneşin olduğu gün doğan yiğit. |
Orhan | T. | Erkek | Şehrin yöneticisi, hâkimi. |