| Orhun |
T. |
Erkek |
Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı.
|
| Orkan |
T. |
Erkek |
bk. Orhan
|
| Orkun |
T. |
Erkek |
bk. Orhun
|
| Orkuş |
T. |
Erkek |
Ateş kırmızısı renkli bir kuş.
|
| Orkut |
T. |
Erkek |
Kutlu, uğurlu şehir.
|
| Orkutay |
T. |
Erkek |
Kutlu, uğurlu şehir.
|
| Orman |
T. |
Kız/Erkek |
Ağaçlarla örtülü geniş alan.
|
| Ortaç |
T. |
Erkek |
1. Tepe. 2. Mirasçı. 3. Veliaht.
|
| Ortak |
T. |
Erkek |
Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri.
|
| Ortan |
T. |
Erkek |
Ateş renginde kızıl tan.
|
| Ortanca |
T. |
Kız |
1.Yaş bakımından üç kardeşin büyüğü ile küçüğü arasında bulunan.2. Büyüklük, irilik bakımından üç nesne arasında sondan veya baştan ikinci gelen. 3. Lati Taşkırangillerden, kırmızı, pembe veya mor renkli çiçeklerini yaz başında açan, gölgelik yerlerde yetiştirilen bir süs bitkisi.
|
| Ortun |
T. |
Erkek |
Ortanca kardeş.
|
| Ortunç |
T. |
Erkek |
Ateş renginde tunç.
|
| Oruç |
T. |
Erkek |
1. Tanrı'ya ibadet amacıyla yeme, içme vb. şeylerden belli bir süre veya biçimlerde kendini alıkoyma.2. Çok sevilen veya istenen şeylerden uzak durma.
|
| Oruk |
T. |
Erkek |
1. Aile, oymak. 2. Göçmen olarak gelip bir yere yerleşen. 3. Yol, çare, imkân.
|
| Orum |
T. |
Erkek |
1. Gurur. 2. Geniş orman, çalılık.
|