| Özbir |
T. |
Erkek |
Özü, sözü bir olan kimse.
|
| Özboğa |
T. |
Erkek |
Gerçekten güçlü, kuvvetli olan kimse.
|
| Özcebe |
T. |
Erkek |
Savaşa hazır olan kimse.
|
| Özçam |
T. |
Erkek |
Özü çam gibi doğru olan kimse.
|
| Özçelik |
T. |
Erkek |
Özü çelik gibi sert ve güçlü olan kimse.
|
| Özçevik |
T. |
Erkek |
Canlı, çevik, hareketli kimse.
|
| Özçın |
T. |
Erkek |
Özü doğru, saf, temiz kimse.
|
| Özdağ |
T. |
Erkek |
Özü dağ gibi yüce olan kimse.
|
| Özdal |
T. |
Kız/Erkek |
Özü dal gibi nazik ve zarif oaln kimse.
|
| Özdamar |
T. |
Erkek |
Özünde inatçılık olan kimse.
|
| Özdeğer |
T. |
Erkek |
Özü değerli olan kimse.
|
| Özdek |
T. |
Erkek |
1. Temel, esas, kök. 2. İç, öz, çekirdek. 3. Madde.
|
| Özdel |
T. |
Erkek |
Hediye.
|
| Özdemir |
T. |
Erkek |
Özü demir gibi güçlü olan kimse.
|
| Özden |
T. |
Kız/Erkek |
1. Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse. 2. Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili. 3. Suların geçtiği yer, su geçidi. 4. Özsu.
|
| Özdener |
T. |
Kız/Erkek |
Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse.
|