Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Mükremin | Ar. | Erkek | bk. Mükrimin |
Mükrim | Ar. | Erkek | İkram eden, ağırlayan, konuksever. |
Mükrimin | Ar. | Erkek | Ağırlayanlar, konukseverler, ikram edenler. |
Mülâyim | Ar. | Erkek | 1. Uygun. 2. Yumuşak huylu, sakin kimse. |
Mülâzım | Ar. | Erkek | 1. Ayrılmayan, tutunup kalan. 2. Bir işe girmek için bir süre parasız gidip gelen. |
Müldür | T. | Erkek | Berrak, saf, duru. |
Mülhim | Ar. | Erkek | İlham veren, içe doğduran, esinlendiren. |
Mülket | Ar. | Erkek | Ülke. |
Mümin | Ar. | Erkek | 1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman. |
Müminhan | T.+Ar. | Erkek | İnanmış, inançlı hükümdar. |
Mümtaz | Ar. | Erkek | 1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin. |
Münasip | Ar. | Erkek | Uygun, yerinde, yaraşır, yakışır. |
Münci | Ar. | Erkek | Kurtarıcı, kurtaran, önder. |
Münif | Ar. | Erkek | Yüksek, ulu, büyük. |
Münim | Ar. | Erkek | 1. Nimet veren, yedirip içiren Allah. 2. Velinimet. |
Münip | Ar. | Erkek | 1. Tanrı´ya yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar. |