| Mükremin |
Ar. |
Erkek |
bk. Mükrimin
|
| Mükrim |
Ar. |
Erkek |
İkram eden, ağırlayan, konuksever.
|
| Mükrimin |
Ar. |
Erkek |
Ağırlayanlar, konukseverler, ikram edenler.
|
| Mülâyim |
Ar. |
Erkek |
1. Uygun. 2. Yumuşak huylu, sakin kimse.
|
| Mülâzım |
Ar. |
Erkek |
1. Ayrılmayan, tutunup kalan. 2. Bir işe girmek için bir süre parasız gidip gelen.
|
| Müldür |
T. |
Erkek |
Berrak, saf, duru.
|
| Mülhim |
Ar. |
Erkek |
İlham veren, içe doğduran, esinlendiren.
|
| Mülket |
Ar. |
Erkek |
Ülke.
|
| Mümin |
Ar. |
Erkek |
1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman.
|
| Müminhan |
T.+Ar. |
Erkek |
İnanmış, inançlı hükümdar.
|
| Mümtaz |
Ar. |
Erkek |
1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin.
|
| Münasip |
Ar. |
Erkek |
Uygun, yerinde, yaraşır, yakışır.
|
| Münci |
Ar. |
Erkek |
Kurtarıcı, kurtaran, önder.
|
| Münif |
Ar. |
Erkek |
Yüksek, ulu, büyük.
|
| Münim |
Ar. |
Erkek |
1. Nimet veren, yedirip içiren Allah. 2. Velinimet.
|
| Münip |
Ar. |
Erkek |
1. Tanrı´ya yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar.
|