| Mübin |
Ar. |
Erkek |
1. İyiyi ve kötüyü ayıran. 2. Açık, besbelli.
|
| Mücahit |
Ar. |
Erkek |
Din uğruna savaşan, uğraşan, savaşçı.
|
| Mücahittin |
Ar. |
Erkek |
Dinin düşmanlarıyla savaşan, din mücahidi.
|
| Mücap |
Ar. |
Erkek |
Duası kabul edilen kimse.
|
| Müçteba |
Ar. |
Erkek |
Seçilmiş, seçkin.
|
| Müderris |
Ar. |
Erkek |
Medresede ders veren.
|
| Müdrik |
Ar. |
Erkek |
1. İdrak eden, anlayan, aklı eren. 2. Eren, erişen. 3. Yetişmiş, olgun.
|
| Müesser |
Ar. |
Kız/Erkek |
Etkilenmiş, kendisine bir şey tesir etmiş olan.
|
| Müeyyet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Güçlendirilmiş, sağlam. 2. Yardım gören.
|
| Müferrih |
Ar. |
Kız/Erkek |
Ferahlık veren, iç açan.
|
| Müfit |
Ar. |
Erkek |
1. Anlatan, ifade eden, anlamlı. 2. Yararlı, faydalı.
|
| Müftü |
Ar. |
Erkek |
1. Fetva veren. 2. İl ve ilçelerde din işlerine bakan kimse.
|
| Mühip |
Ar. |
Erkek |
Heybetli, korku ve saygı uyandıran.
|
| Mühürdar |
Ar.+Far. |
Erkek |
Bir daire veya bakanlığın resmî mührünü kullanma yetkisi olan kimse.
|
| Müjdat |
Ar.+Far. |
Erkek |
Müjdeler, sevinçli haberler.
|
| Mükerrem |
Ar. |
Kız/Erkek |
Saygıdeğer, sayılan, aziz.
|