| Durgun |
T. |
Erkek |
1. Dingin, sakin. 2. Canlı olmayan, hareketsiz
|
| Durguner |
T. |
Erkek |
Dingin, sakin kimse.
|
| Durgunsu |
T. |
Erkek |
Dingin, sakin akan suya benzeyen kimse.
|
| Durhan |
T. |
Erkek |
"Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Durkaya |
T. |
Erkek |
"Artık çocoğun olmasın" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Durmuş |
T. |
Erkek |
Uzun ömürlü olması, çok yaşaması istenen çocuklara verilen ad.
|
| Dursun |
T. |
Erkek |
"Çok yaşasın, uzun ömürlü olsun" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Durşen |
T. |
Erkek |
"Mutlu bir biçimde yaşa" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Duru |
T. |
Kız/Erkek |
Bulanık olmayan, temiz, berrak, saf.
|
| Durualp |
T. |
Erkek |
Özü temiz yiğit.
|
| Durubay |
T. |
Erkek |
Özü temiz zengin kişi.
|
| Durucan |
T.+Far. |
Erkek |
Özü temiz kişi.
|
| Duruhan |
T. |
Erkek |
Özü temiz hükümdar.
|
| Duruiz |
T. |
Erkek |
Özü temiz kimse.
|
| Duruk |
T. |
Erkek |
1. Durulmuş, duru, berrak. 2. Doruk. 3. Belli bir süre değişmeyen, olduğu gibi kalan.
|
| Durukal |
T. |
Erkek |
"Yaşamın boyunca özün temiz olsun" anlamında kullanılan bir ad.
|