| Eminel |
T.+Ar. |
Erkek |
Güvenilir kimse.
|
| Emir |
Ar. |
Erkek |
1. Buyruk, komut. 2. Bir kavim, aşiret veya ülkenin başı. 3. Prens, şehzade.
|
| Emirhan |
T.+Ar. |
Erkek |
Bey.
|
| Emirşah |
Ar.+Far. |
Erkek |
Bey ve şah.
|
| Emrah |
Ar. |
Erkek |
1. Saz çalıp oynayan. 2. Erzurum'da doğmuş ünlü bir halk ozanı.
|
| Emran |
Ar. |
Erkek |
Kürkler, hayvan derileri.
|
| Emre |
T. |
Erkek |
1. Âşık, tutkun. 2. Halk şairi. 3. Kardeş. 4. Arkadaş
|
| Emri |
Ar. |
Erkek |
Emirle ilgili.
|
| Emrullah |
Ar. |
Erkek |
Allah buyruğu
|
| Emsal |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Eşler, benzerler, yaşıtlar. 2. Örnek.
|
| Enbiya |
Ar. |
Erkek |
Peygamberler.
|
| Enç |
T. |
Erkek |
Rahat, huzur, erinç.
|
| Ender |
Ar. |
Kız/Erkek |
Çok az, çok seyrek, az bulunan.
|
| Eneç |
T. |
Erkek |
1. Sel yarıntısı. 2. Dağlarda kışın akıp, yazın kesilen kaynağın yatağı. 3. İki sırt arasındaki düz alan. 4. Ufak tepe. 5. Eğilim.
|
| Ener |
T. |
Erkek |
En yiğit, en kahraman kişi.
|
| Eneren |
T. |
Erkek |
Erenlerin en üstünü, değerlisi.
|