Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Doğanalp | T. | Erkek | Doğan, dünyaya gelen yiğit. |
Doğanay | T. | Kız/Erkek | 1. Doğan, dünyaya gelen kimse2. Ayın ilk günleri. |
Doğanbaş | T. | Erkek | Doğan, dünyaya gelen kimse. |
Doğanbey | T. | Erkek | Doğan, dünyaya gelen bey. |
Doğaner | T. | Erkek | Doğan, dünyaya gelen kişi. |
Doğangün | T. | Erkek | Doğan güneş gibi parlak olan. |
Doğanhan | T. | Erkek | Doğan, dünyaya gelen hükümdar. |
Doğanşah | T.+Far. | Erkek | Doğan, dünyaya gelen hükümdar. |
Doğantan | T. | Erkek | Şafak vakti. |
Doğantimur | T. | Erkek | Doğan, dünyaya gelen güçlü kimse. |
Doğru | T. | Erkek | 1. Gerçek, yalan olmayan. 2. Akla, mantığa uygun. 3. Dürüst, namuslu, ahlaklı. |
Doğruel | T. | Erkek | Eline ayağına düzgün olan kimse. |
Doğruer | T. | Erkek | Doğruluğuyla tanınan kimse. |
Doğruol | T. | Erkek | "Dürüst ve namuslu ol" anlamında kullanılan bir ad. |
Doğruöz | T. | Erkek | Özü dürüst ve namuslu olan kimse. |
Doğu | T. | Kız/Erkek | Güneşin doğduğu yön, gündoğusu. |