| Dinçmen |
T. |
Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
|
| Dinçok |
T. |
Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
|
| Dinçol |
T. |
Erkek |
"Güçlü ve sağlam ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Dinçöz |
T. |
Erkek |
Özü güçlü ve sağlam olan kimse.
|
| Dinçsan |
T. |
Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olarak tanınan kimse.
|
| Dinçsav |
T. |
Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
|
| Dinçsay |
T. |
Erkek |
"Gücü ve sağlık durumu yerinde olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Dinçsel |
T. |
Erkek |
Güç ve sağlıkla ilgili olan.
|
| Dinçsoy |
T. |
Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan soydan gelen kimse.
|
| Dinçsü |
T. |
Erkek |
Güçlü, sağlıklı asker.
|
| Dinçtaş |
T. |
Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
|
| Dinçtürk |
T. |
Erkek |
Sağlam ve güçlü Türk.
|
| Dindar |
Ar.+Far. |
Erkek |
Allah'a inanmış ve bağlanmış kimse.
|
| Diren |
T. |
Erkek |
Toplayan.
|
| Direnç |
T. |
Erkek |
Dayanma, karşı koyma gücü.
|
| Diri |
T. |
Erkek |
1. Yaşamakta olan, canlı. 2. Taze. 3. Güçlü, zinde. 4. Zengin, varlıklı.
|