| Eliuz |
T. |
Erkek |
Becerikli, mahir kimse.
|
| Eliüstün |
T. |
Erkek |
Başkalarından üstün olan kimse.
|
| Elöve |
T. |
Erkek |
Övülen, beğenilen kişi.
|
| Elöver |
T. |
Erkek |
Övülen, beğenilen kişi.
|
| Elvan |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Renkler, çeşitler. 2. Rengârenk.
|
| Elver |
T. |
Erkek |
"Yardımcı ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Elverdi |
T. |
Erkek |
"Yardım etti, yardımcı oldu" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Elveren |
T. |
Erkek |
Yardım eden, yardımcı olan.
|
| Emanet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Korunmak için birine veya bir yere bırakılan kimse. 2. Can.
|
| Emanullah |
Ar. |
Erkek |
Allahın güvendiği kişi.
|
| Embiya |
Ar. |
Erkek |
bk. Enbiya
|
| Emcet |
Ar. |
Erkek |
Çok şerefli, onurlu.
|
| Emeç |
T. |
Erkek |
1. Hedef. 2. Yamaç. 3. Henüz memeden kesilmemiş buzağı. 4. Su ve kara yosunlarının kökü andıran tutunma organı.
|
| Emek |
T. |
Kız/Erkek |
1. Uzun, yorucu ve özenli çalışma. 2. Bir işin yapılması için harcanan beden ve kafa gücü.
|
| Emet |
Ar. |
Erkek |
Son, sonuç.
|
| Emin |
Ar. |
Erkek |
1. İnanılır, güvenilir. 2. Sakıncasız, tehlikesiz. 3. Kuşkusu olmayan.
|