| Übeyt |
Ar. |
Erkek |
1. Küçük köle, kölecik.2. Kul.
|
| Übeydullah |
Ar. |
Erkek |
Tanrı'nın kulu.
|
| Übeyd |
Ar. |
Erkek |
bk. Übeyt
|
| Uztürk |
T. |
Erkek |
Bütün iyi nitelikleri kendinde toplayan Türk.
|
| Uztekin |
T. |
Erkek |
Yetenekl, becerikli hükümdar.
|
| Uztay |
T. |
Erkek |
Yetenekli, becerikli kimse.
|
| Uztav |
T. |
Erkek |
Yetenekli, becerikli kimse.
|
| Uztaş |
T. |
Erkek |
Yetenekli, becerikli ve güçlü kimse.
|
| Uztan |
T. |
Erkek |
Yetenekli, becerikli kimse.
|
| Uzsoy |
T. |
Erkek |
İyi nitelikli soydan gelen kimse.
|
| Uzsan |
T. |
Erkek |
Becerisi ve diğer iyi nitelikleriyle tanınan kimse.
|
| Uzmen |
T. |
Erkek |
bk. Uzman
|
| Uzman |
T. |
Erkek |
Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
|
| Uzkan |
T. |
Erkek |
Erdemli bir soydan gelen kimse.
|
| Uzhan |
T. |
Erkek |
İyi, temiz, akıllı, anlayışlı hükümdar.
|
| Uzgören |
T. |
Erkek |
Gerçeği önceden görebilen kimse.
|