Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ürgün | T. | Erkek | bk. Ürkün |
Üresin | T. | Erkek | "Çoğalsın, soyu genişlesin" anlamında kullanılan bir ad. |
Üren | T. | Erkek | 1. Kurak, susuz yer. 2. Şimşek. 3. Soy. |
Ürem | T. | Erkek | Artma, çoğalma, faiz. |
Ürek | T. | Erkek | 1. Çok üreyen, çoğalan. 2. Eli çabuk, çok iş çıkaran, hızlı. 3. At, kısrak sürüsü. |
Ünyay | T. | Erkek | "Ününü yay, ünün duyulsun" anlamında kullanılan bir ad. |
Ünvermiş | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü kimse. |
Ünveren | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü kimse. |
Ünverdi | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü kimse. |
Ünver | T. | Kız/Erkek | "Ünlen, tanınmış bir insan ol" anlamında kullanılan bir ad. |
Ünüvar | T. | Erkek | Ünlü, tanınmış kimse. |
Ünügür | T. | Erkek | Çok ünlü. |
Ünüdeğer | T. | Erkek | Ününe yakışır nitelikte olan kimse. |
Ünüçok | T. | Erkek | Çok ünlü. |
Ünübol | T. | Kız/Erkek | Ünü yayılmış olan, çok tanınan kimse. |
Üntürk | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü Türk. |