| Vahdet |
Ar. |
Erkek |
1. Yalnızlık, teklik, birlik. 2. Allah'a yakınlık, Allah'a ulaşma.
|
| Vahap |
Ar. |
Erkek |
Bağışlayan, ihsan eden.
|
| Vaha |
Ar. |
Erkek |
Çöllerin su bulunan kesimlerinde oluşan bitkili alan.
|
| Vafit |
Ar. |
Erkek |
Elçi, temsilci.
|
| Vafir |
Ar. |
Erkek |
Çok, bol.
|
| Vafi |
Ar. |
Erkek |
Sözünde duran, sözünün eri.
|
| Vacit |
Ar. |
Erkek |
1. Meydana getirici, yaratıcı. 2. Varlıklı, zengin.
|
| Vacip |
Ar. |
Erkek |
Yapılması gerekli olan.
|
| Üzeyir |
Ar. |
Erkek |
Kutsal kitaplarda geçen bir ad.
|
| Üzer |
T. |
Erkek |
1. Üst. 2. Kaymak. 3. Faiz. 4. Can sıkıcı, üzücü.
|
| Üzek |
T. |
Erkek |
bk. Özek
|
| Üz |
T. |
Erkek |
1. Yüz. 2. Ovalık, düzlük. 3. Katı, sert. 4. Sağır.
|
| Üye |
T. |
Erkek |
Herhangi bir topluluğu oluşturan bireylerden her biri.
|
| Üveys |
Ar. |
Erkek |
Kurt, küçük kurt.
|
| Ütügen |
T. |
Erkek |
Üşüyen,çok üşüyen.
|
| Üstüngü |
T. |
Erkek |
En üstteki, en yüksekteki.
|