Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Uyarer | T. | Erkek | Uyumlu, nazik kimse. |
Uyarel | T. | Erkek | Boyun eğen, uysal, nazik kimse. |
Uyaralp | T. | Erkek | Boyun eğen, uysal, nazik yiğit. |
Uyar | T. | Erkek | 1. Uygun, yerinde. 2. Boyun eğen, uysal, nazik kimse. |
Utman | T. | Erkek | Şerefli, edepli, terbiyeli kimse. |
Utku | T. | Kız/Erkek | Üstünlük, zafer. |
Utkan | T. | Erkek | 1. Zafer kazanmış, muzaffer. 2. Şerefli, onurlu soydan gelen. |
Uşak | T. | Erkek | 1. Ufak, küçük. 2. Çocuk. 3. Genç, delikanlı. 4. Erkek hizmetçi. |
Usum | T. | Erkek | Akıllı. |
Usuk | T. | Erkek | Anlayışlılık, çabuk sezme yeteneği. |
Usta | Far. | Erkek | İşinin eri, becerikli kimse. |
Usman | T. | Erkek | Akıllı, zeki kimse. |
Usluer | T. | Erkek | Akıllı kimse. |
Uslu | T. | Kız/Erkek | Akıllı, zeki, uysal, sakin kimse. |
Uskan | T. | Erkek | Akıllı soydan gelen kimse. |
Ushan | T. | Erkek | Akıllı hükümdar. |