Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ünkan | T. | Erkek | Tanınmış soydan gelen kimse. |
Üngür | T. | Erkek | Mağara. |
Üngün | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü, meşhur. |
Üngörmüş | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü, meşhur. |
Üngören | T. | Erkek | Tanınan, ünlü, meşhur. |
Üngördü | T. | Erkek | Tanınan, şöhretli, ünlü. |
Üner | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü kimse. |
Ünek | T. | Erkek | 1. Kahraman, yiğit. 2. Ünlü, tanınmış. |
Ünay | T. | Kız/Erkek | Ay gibi tanınmış, ünü parlak, şöhretli. |
Ünalp | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü yiğit. |
Ünalmış | T. | Erkek | Tanınmış, meşhur, şöhretli. |
Ünaldı | T. | Erkek | Ünlü, tanınan, meşhur. |
Ünalan | T. | Erkek | Ün-alan. Adı duyulmuş, ün kazanmış. |
Ünal | T. | Kız/Erkek | "Adın duyulsun, tanın, ün kazan" anlamında kullanılan bir ad. |
Ün | T. | Erkek | 1. Yüksek ses, ses. 2. Şöhret, şan. |
Ümran | Ar. | Kız/Erkek | 1. Bayındırlık, mamurluk. 2. Uygarlık, ilerleme, refah ve mutluluk. |