| Ulcan |
T. |
Erkek |
bk. Oğulcan
|
| Ulaş |
T. |
Erkek |
Amacına ermiş, isteğine kavuşmuş kimse.
|
| Ular |
T. |
Erkek |
Erkek keklik.
|
| Ulam |
T. |
Erkek |
1. Kesintisiz, sürekli. 2. Aralarında herhangi bir bakımdan ilgi veya benzerlik bulunan şeylerin tümü. 3. Yetenekli, becerikli. 4. Grup, demet, topluluk, kategori.
|
| Ulakbey |
T. |
Erkek |
Yardım eden, yardımcı olan bey.
|
| Ulak |
T. |
Erkek |
1. Haber götüren kimse, postacı. 2. Yardımcı. 3. Amaç, hedef. 4. İri yarı, güçlü kimse. 5. Ek, yama. 6. At.
|
| Ulaçkan |
T. |
Erkek |
İnsanları birbirine kaynaştıran bir soydan gelen kimse.
|
| Ulaçhan |
T. |
Erkek |
İnsanları birbirine kaynaştıran hükümdar.
|
| Ulaç |
T. |
Erkek |
1. Bağlayan, bağlayıcı. 2. Sınır.
|
| Ukuş |
T. |
Erkek |
1. Anlayış, zekâ. 2. Benzeyiş. 3. Soy sop, kabile, soy.
|
| Uhuvvet |
Ar. |
Erkek |
Kardeşlik, dostluk, arkadaşlık.
|
| Uğuz |
T. |
Erkek |
bk. Oğuz
|
| Uğut |
T. |
Erkek |
1. Baygın, kendinden geçmiş. 2. Renksiz, solgun. 3. Kuru. 4. Yağmuru bol yılların buğdayı.
|
| Uğuş |
T. |
Kız/Erkek |
bk. Ukuş
|
| Uğurtay |
T. |
Erkek |
Benzersiz biçimde uğurlu olan kimse.
|
| Uğurtan |
T. |
Kız/Erkek |
Tan vakti gibi uğurlu olan.
|