Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Naşit | Ar. | Erkek | Şiir okuyan, şiir söyleyen, şiir yazan. |
Naşir | Ar. | Erkek | 1. Yayan, dağıtan, saçan. 2. Kitap vb. yayımlayan, çıkaran. |
Nasuhi | Ar. | Erkek | Bozulmaz biçimde tövbe eden. |
Nasuh | Ar. | Erkek | 1. Öğütçü, öğüt veren. 2. Temiz, saf. |
Nasrullah | Ar. | Erkek | Allah'ın yardımı. |
Nasri | Ar. | Erkek | Tanrı yardımıyla, üstünlük ve ülke almakla ilgili. |
Nasrettin | Ar. | Erkek | Dine yardımı dokunan kimse, yardımcı. |
Nasir | Ar. | Erkek | 1. Yayan, saçan. 2. Nesir yazan. |
Nasip | Ar. | Kız/Erkek | 1. Pay, hisse. 2. Allahın kısmet ettiği şey. |
Nasih | Ar. | Erkek | Öğüt veren. |
Nasır | Ar. | Erkek | Yardımcı, yardım eden. |
Nasıf | Ar. | Erkek | 1. Bir şeyi iki eşit parçaya bölen. 2. Ekmek. |
Nas | Ar. | Erkek | İnsanlar, halk, herkes. |
Namık | Ar. | Erkek | Yazıcı, yazar, kâtip. |
Nakip | Ar. | Erkek | 1. Bir kavim veya kabilenin başkanı. 2. Bir tekkede, şeyhin yardımcısı olan en eski derviş veya dede |
Naki | Ar. | Erkek | 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, arif. |