| Urı |
T. |
Erkek |
1. Dere, yol. 2. Oğul. 3. Genç, delikanlı. 4. Ses, gürültü.
|
| Urhan |
T. |
Erkek |
Şehir, kale hükümdarı.
|
| Urgun |
T. |
Erkek |
1. Vurulan, vurulmuş. 2. Vurgun, âşık. 3. Gizli.
|
| Urbeyi |
T. |
Erkek |
Kale, şehir beyi.
|
| Urazlı |
T. |
Erkek |
Talihli, kutlu.
|
| Uraza |
Ar. |
Erkek |
1. Hediye, armağan. 2. Konuğa çıkarılan yiyecek.
|
| Uraz |
T. |
Erkek |
Talih, şans.
|
| Uras |
T. |
Erkek |
bk. Uraz
|
| Uran |
T. |
Erkek |
Yetenekli, usta, becerikli kimse.
|
| Uram |
T. |
Erkek |
Büyük, geniş yol.
|
| Uraltay |
T. |
Erkek |
Şehirli saygın kişi.
|
| Uraltan |
T. |
Erkek |
Şehirli, kentli hükümdar.
|
| Uralp |
T. |
Erkek |
Kentli yiğit.
|
| Ural |
T. |
Erkek |
Kale, şehir, kent al, ele geçir" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Ur |
T. |
Erkek |
1. Kale hendeği. 2. Şehir, kent. 3. Yüksek ve korunaklı yer.
|
| Ungan |
T. |
Erkek |
1. Onmuş kişi, mutlu. 2. Yürekli, yiğit kişi.
|