| İbo |
T. |
Erkek |
bk. İbrahim
|
| İbiş |
T. |
Erkek |
bk. İbrahim
|
| İbik |
T. |
Erkek |
1. Köşe, kenar, uç. 2. Tavuk, kuş vb. hayvanların gagası.
|
| İbat |
Ar. |
Erkek |
1. Kullar, insanlar. 2. İbadet edenler.
|
| İbadullah |
Ar. |
Erkek |
Allah'ın kulları, insanlar.
|
| İbadet |
Ar. |
Erkek |
Allahın buyruklarını yerine getirme, tapınma.
|
| İbad |
Ar. |
Erkek |
bk. İbat
|
| Itri |
Ar. |
Erkek |
Kokulu; güzel koku ile ilgili.
|
| Işkın |
T. |
Erkek |
Filiz, sürgün.
|
| Işıtan |
T. |
Kız/Erkek |
Aydınlatan, ışık saçan.
|
| Işınsu |
T. |
Kız/Erkek |
Su gibi parlak ve saf olan.
|
| Işınkan |
T. |
Erkek |
Yüzü ay gibi parlak bir soydan gelen kimse.
|
| Işınhan |
T. |
Erkek |
Yüzü ay gibi parlak hükümdar.
|
| Işıner |
T. |
Erkek |
Yüzü ay gibi parlak kimse.
|
| Işınbay |
T. |
Erkek |
Ay gibi parlak yüzlü kimse.
|
| Işın |
T. |
Kız/Erkek |
Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne yayılıp giden ışık demeti.
|