| İnkılâp |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Bir durumdan başka bir duruma dönme, dönüşüm. 2. Devrim.
|
| İncesu |
T. |
Erkek |
Su gibi saf ve temiz olan nazik kimse.
|
| İncebey |
T. |
Erkek |
Nazik kimse.
|
| İncebay |
T. |
Erkek |
Nazik, kibar kimse.
|
| İnce |
T. |
Kız/Erkek |
Düşünce, duygu veya davranış bakımından, sevgi ve saygı uyandıran, nazik.
|
| İnayet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Yardım, ihsan, iyilik, lütuf. 2. Gözetme, kayırma. 3. İnsanları rahata kavuşturmak için Allahın yapmış olduğu doğaüstü bağış veya yardım.
|
| İnanöz |
T. |
Erkek |
Özünde inanç olan, iman eden.
|
| İnanır |
T. |
Erkek |
İnanan, inançlı.
|
| İnançlı |
T. |
Erkek |
İnancı olan, imanlı.
|
| İnanç |
T. |
Kız/Erkek |
1. Bir düşünceye gönülden bağlılık. 2. Allaha, bir dine inanma, iman. 3. Güven ve inanma duygusu.
|
| İnan |
T. |
Kız/Erkek |
Bir kimse veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman.
|
| İnaltekin |
T. |
Erkek |
Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
|
| İnalkut |
T. |
Erkek |
Kendisine inanılan, güvenilen kutlu kimse.
|
| İnalcık |
T. |
Erkek |
Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
|
| İnalbey |
T. |
Erkek |
Kendisine inanılan, güvenilen bey.
|
| İnal |
T. |
Kız/Erkek |
Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
|