| İlbaş |
T. |
Erkek |
Bir ülkenin başı, hükümdar.
|
| İlbastı |
T. |
Erkek |
bk. İlbasan
|
| İlbasmış |
T. |
Erkek |
bk. İlbasan
|
| İlbasan |
T. |
Erkek |
Bir ülke üzerine yürüyen, o ülkeyi fetheden.
|
| İlbars |
T.+Far. |
Erkek |
Ülkenini en güçlü kimsesi.
|
| İlaydın |
T. |
Erkek |
Ülkenini aydın ve mutlu kimsesi.
|
| İlarslan |
T. |
Erkek |
Ülkenin en güçlü insanı.
|
| İlalmış |
T. |
Erkek |
bk. İlalan
|
| İlaldı |
T. |
Erkek |
bk. İlalan
|
| İlalan |
T. |
Erkek |
Ülke alan, ülke fetheden.
|
| İlal |
T. |
Erkek |
"Ülke al, fethet" anlamında kullanılan bir ad.
|
| İl |
T. |
Erkek |
Yurt, ülke, devlet, halk.
|
| İkrami |
Ar. |
Erkek |
1. İkram ile ilgili, saygı ve ağırlamayla ilgili. 2. İkramı seven.
|
| İkram |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi armağan olarak verme.
|
| İklim |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Bir ülke veya bölgenin ortalama hava koşullarıyla beliren durumu. 2. Ülke, diyar. 3. Çevre, ortam.
|
| İkiz |
T. |
Erkek |
Bir çift, iki tane.
|