| Hürcan |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
Özgür, bağımsız kimse.
|
| Hürbey |
T.+Ar. |
Erkek |
Özgür, bağımsız bey.
|
| Hüray |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Hür-ay. Ay gibi özgür, ay kadar bağımsız.
|
| Hür |
Ar. |
Erkek |
Özgür, bağımsız.
|
| Hünkâr |
Far. |
Erkek |
Padişah, sultan, hükümdar.
|
| Hüner |
Far. |
Erkek |
1. Beceri, marifet. 2. Ustalık.
|
| Hümayun |
Far. |
Erkek |
1. Kutlu, kutsal. 2. Padişaha özgü, hükümdarla ilgili.
|
| Hülâgü |
Moğ. |
Erkek |
bk. Hulagu
|
| Hükümdar |
Ar.+Far. |
Erkek |
Padişah, kral, hakan gibi taht sahibi devlet başkanı.
|
| Hüdayi |
Far. |
Erkek |
bk. Hudayi
|
| Hüdaverdi |
T.+Far. |
Erkek |
bk. Hudaverdi
|
| Hüdavent |
Far. |
Erkek |
bk. Hudavent
|
| Hüdavendigâr |
Far. |
Erkek |
bk. Hudavendigâr
|
| Hüccet |
Ar. |
Erkek |
1. Seçkin âlimlere verilen san. 2. Delil, kanıt.
|
| Huzur |
Ar. |
Kız/Erkek |
Baş dinçliği, gönül rahatlığı, dirlik, erinç.
|
| Hurşit |
Far. |
Erkek |
Güneş.
|