| Haşmet |
Ar. |
Erkek |
1. Büyüklük, görkem. 2. Kibarlık, nezaket. 3. Alçak gönüllülük.
|
| Haşim |
Ar. |
Erkek |
1. Kıran, ezen, parçalayan. 2. Ekmek doğrayan.
|
| Hasret |
Ar. |
Kız/Erkek |
Özlem, özleyiş.
|
| Haspolat |
Ar.+Far. |
Erkek |
Katışıksız, saf, çelik gibi kimse.
|
| Haslet |
Ar. |
Erkek |
İnsanın yaradılışındaki huyu, doğası.
|
| Hasip |
Ar. |
Erkek |
1. Değerli, saygın, soyu temiz kimse. 2. Muhasebeci.
|
| Hasefe |
T.+Ar. |
Erkek |
Seçkin kabadayı.
|
| Hasbi |
Ar. |
Erkek |
İsteyerek ve karşılık beklemeksizin yapılan.
|
| Hasbek |
T.+Ar. |
Erkek |
İyi, dürüst, saf insan.
|
| Hasane |
Ar. |
Erkek |
bk. Hasene
|
| Hasanalp |
T.+Ar. |
Erkek |
Güzel yiğit.
|
| Hasan |
Ar. |
Erkek |
1. Güzel. 2. İyi ve hayırlı iş.
|
| Harun |
İbr. |
Erkek |
1. Parlayan.2. Hz. Musa'nın küçük kardeşinin adı.
|
| Hanzade |
T.+Far. |
Kız/Erkek |
Hükümdar çocuğu.
|
| Hansoy |
T. |
Erkek |
Han soyundan gelen kimse.
|
| Hankan |
T. |
Erkek |
Han soyundan gelen kimse.
|