Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Haşmet | Ar. | Erkek | 1. Büyüklük, görkem. 2. Kibarlık, nezaket. 3. Alçak gönüllülük. |
Haşim | Ar. | Erkek | 1. Kıran, ezen, parçalayan. 2. Ekmek doğrayan. |
Hasret | Ar. | Kız/Erkek | Özlem, özleyiş. |
Haspolat | Ar.+Far. | Erkek | Katışıksız, saf, çelik gibi kimse. |
Haslet | Ar. | Erkek | İnsanın yaradılışındaki huyu, doğası. |
Hasip | Ar. | Erkek | 1. Değerli, saygın, soyu temiz kimse. 2. Muhasebeci. |
Hasefe | T.+Ar. | Erkek | Seçkin kabadayı. |
Hasbi | Ar. | Erkek | İsteyerek ve karşılık beklemeksizin yapılan. |
Hasbek | T.+Ar. | Erkek | İyi, dürüst, saf insan. |
Hasane | Ar. | Erkek | bk. Hasene |
Hasanalp | T.+Ar. | Erkek | Güzel yiğit. |
Hasan | Ar. | Erkek | 1. Güzel. 2. İyi ve hayırlı iş. |
Harun | İbr. | Erkek | 1. Parlayan.2. Hz. Musa'nın küçük kardeşinin adı. |
Hanzade | T.+Far. | Kız/Erkek | Hükümdar çocuğu. |
Hansoy | T. | Erkek | Han soyundan gelen kimse. |
Hankan | T. | Erkek | Han soyundan gelen kimse. |