Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Hunalp | T.+Far. | Erkek | Savaşçı yiğit. |
Hulûsi | Ar. | Erkek | 1. Saf halis, içi temiz. 2. İçten, candan. |
Hulki | Ar. | Erkek | 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı. |
Hulagu | Moğ. | Erkek | 1. Kula tüylü at. 2. İlhanlılar Devletinin kurucusu olan hükümdar. |
Hudayi | Far. | Erkek | Allahın yarattığı. |
Hudaverdi | T.+Far. | Erkek | "Tanrı verdi, bağışladı" anlamında kullanılan bir ad. |
Hudavent | Far. | Erkek | 1. Allah, Tanrı. 2. Efendi, sahip. 3. Hükümdar. |
Hudavendigâr | Far. | Erkek | 1. Amir, hâkim. 2. Osmanlı Padişahı I. Muratın sanı. |
Hoşgör | T.+Far. | Erkek | "Anlayışlı, görgülü ol" anlamında kullanılan bir ad. |
Hitam | Ar. | Erkek | 1. Son, nihayet. 2. Bitme, tükenme. |
Hisar | Ar. | Erkek | 1. Küçük kale. 2. Kuşatma, etrafını çevirme. |
Himmet | Ar. | Erkek | 1. Gayret, emek, çaba. 2. Yüksek irade. 3. Yardım, kayırma. 4. Kutsal sayılan bir kişi tarafından yapılan etki. |
Hilmi | Ar. | Erkek | Yumuşak huylu, nazik, ince kimse. |
Hilkat | Ar. | Kız/Erkek | 1. Yaradılış, yaratılma. 2. Huy özelliği. |
Hilâlî | Ar. | Kız/Erkek | 1. Yeni ay biçiminde olan.2. Yeni ay ile ilgili. |
Hikmetullah | Ar. | Erkek | Allahın hikmeti. |