Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
İnak | T. | Erkek | Gerçek dost, arkadaş, sırdaş. |
İmren | T. | Kız/Erkek | Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği. |
İmre | T. | Erkek | 1. Âşık, tutkun. 2. Kardeş. 3. Arkadaş. |
İmer | T. | Kız/Erkek | Çok zengin, varlıklı. |
İmdat | Ar. | Erkek | 1. Tehlikede veya güç durumda olana yapılan yardım. 2. Yardım için gelen kuvvet. |
İmat | Ar. | Erkek | Direk, sütun. |
İman | Ar. | Erkek | 1. İnanma, inanç. 2. İslam dinini kabul etme. |
İmamettin | Ar. | Erkek | Dinin öncüsü, önderi. |
İmam | Ar. | Erkek | 1. En önde bulunan, önder. 2. Namazda kendisine uyulan kimse. 3. Müslümanlıkta mezhep kuran kimse. 4. Halife olan kimse. |
İmadettin | Ar. | Erkek | Dinin direği. |
İlyas | İbr. | Erkek | 1. Kutsal kitaplarda adı geçen, yağmurlara hükmeden İsrail Peygamberi. 2. Mersin ağacı. |
İlvan | T. | Erkek | 1. Gösteriş, çalım. 2. Süs. |
İltüzün | T. | Erkek | Ülkenin yumuşak huylu, saygın kimsesi. |
İltüze | T. | Erkek | Ülkeninin adaletini sağlayan kimse. |
İltutmuş | T. | Erkek | Ülkeyi idare altında yöneten kimse. |
İlteriş | T. | Erkek | Devleti, ülkeyi derleyip toplayan, birleştiren. |