Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Karakalpak | T. | Erkek | Orta Asya'da yaşayan bir Türk boyu. |
Karahan | T. | Erkek | Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san. |
Karagöz | T. | Kız/Erkek | 1. Kara gözlü kimse. 2. Şakacı, hoşsohbet kimse. 3. Halk tiyatrosunda Hacivat'ın muhatabı, oyun arkadaşı |
Karaer | T. | Erkek | Kara yağız, esmer yiğit. |
Karaduman | T. | Erkek | Siyah duman. |
Karadoğan | T. | Erkek | Esmer olarak dünyaya gelen. |
Karadeniz | T. | Erkek | Türkiye'nin kuzeyindeki büyük deniz. |
Karademir | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli esmer kimse. |
Karadağ | T. | Erkek | Bulutlarla kaplı dağ. |
Karaçelik | T. | Erkek | Kuvvetli, güçlü esmer kimse. |
Karaçay | T. | Erkek | Bir Türk kavminin adı. |
Karaçar | T. | Erkek | Kötü ruhlar. |
Karacı | T. | Erkek | 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici. |
Karacan | T.+Far. | Erkek | Esmer kimse. |
Karacakurt | T. | Erkek | Yaşlı ve deneyimli esmer kimse. |
Karacabey | T. | Erkek | 1. Esmer bey.2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı. |