Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Mestur | Ar. | Erkek | 1. Örtülü, kapalı, gizli. 2. Namuslu. |
Mestan | Far. | Erkek | 1. Savruk kimse. 2. Sarhoşlar. |
Mesrur | Ar. | Erkek | Memnun, sevinmiş. |
Mesih | Ar. | Erkek | 1. Meshedilmiş, kutsanmış.2. Başka bir biçime girmiş, şekli bozulmuş.3. Hz, İsa´nın lakabı. |
Mescur | Ar. | Erkek | 1. Taşkın su, deniz. 2. Alevli ateş. |
Merzuk | Ar. | Erkek | 1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş. |
Merttürk | T.+Far. | Erkek | Sözünün eri Türk. |
Mertol | T.+Far. | Erkek | "Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut" anlamında kullanılan bir ad. |
Mertkol | T.+Far. | Erkek | Özü, sözü doğru, güvenilir kimse. |
Mertkan | T.+Far. | Erkek | Mert soydan gelen kimse. |
Mertkal | T.+Far. | Erkek | "Her zaman sözünün eri ol" anlamında kullanılan bir ad. |
Merter | T.+Far. | Erkek | Sözünün eri kimse. |
Mertel | T.+Far. | Erkek | Özü sözü doğru kimse. |
Mert | Far. | Erkek | 1. Erkek. 2. Özü sözü doğru olan. |
Mersin | Rum. | Erkek | 1. Yaprakları yaz kış yeşil kalan, beyaz çiçekli bir ağaç. 2. Akdeniz bölgesinde bir şehir. |
Merih | Ar. | Kız/Erkek | 1. Ateş rengi.2. Güneş sistemini oluşturan dokuz gezegenden biri. |