| Mestur |
Ar. |
Erkek |
1. Örtülü, kapalı, gizli. 2. Namuslu.
|
| Mestan |
Far. |
Erkek |
1. Savruk kimse. 2. Sarhoşlar.
|
| Mesrur |
Ar. |
Erkek |
Memnun, sevinmiş.
|
| Mesih |
Ar. |
Erkek |
1. Meshedilmiş, kutsanmış.2. Başka bir biçime girmiş, şekli bozulmuş.3. Hz, İsa´nın lakabı.
|
| Mescur |
Ar. |
Erkek |
1. Taşkın su, deniz. 2. Alevli ateş.
|
| Merzuk |
Ar. |
Erkek |
1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.
|
| Merttürk |
T.+Far. |
Erkek |
Sözünün eri Türk.
|
| Mertol |
T.+Far. |
Erkek |
"Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Mertkol |
T.+Far. |
Erkek |
Özü, sözü doğru, güvenilir kimse.
|
| Mertkan |
T.+Far. |
Erkek |
Mert soydan gelen kimse.
|
| Mertkal |
T.+Far. |
Erkek |
"Her zaman sözünün eri ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Merter |
T.+Far. |
Erkek |
Sözünün eri kimse.
|
| Mertel |
T.+Far. |
Erkek |
Özü sözü doğru kimse.
|
| Mert |
Far. |
Erkek |
1. Erkek. 2. Özü sözü doğru olan.
|
| Mersin |
Rum. |
Erkek |
1. Yaprakları yaz kış yeşil kalan, beyaz çiçekli bir ağaç. 2. Akdeniz bölgesinde bir şehir.
|
| Merih |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Ateş rengi.2. Güneş sistemini oluşturan dokuz gezegenden biri.
|