| Müstecap |
Ar. |
Erkek |
Dileği kabul edilmiş kimse.
|
| Müstakim |
Ar. |
Erkek |
1. Doğru, düz.2. Temiz, namuslu, doğru.
|
| Müslüm |
Ar. |
Erkek |
bk. Müslim
|
| Müslim |
Ar. |
Erkek |
İslam dininde olan, Müslüman.
|
| Mürşit |
Ar. |
Erkek |
1. Doğru yolu gösteren, kılavuz. 2. Müritlerine tasavvufu öğreten, sırları ve gerçekleri gösteren tarikat şeyhi.
|
| Mürsel |
Ar. |
Erkek |
1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Peygamber.
|
| Mürit |
Ar. |
Erkek |
1. Buyuran, emreden. 2. Bir tarikat şeyhine bağlı kimse.
|
| Müren |
T. |
Kız/Erkek |
Irmak, nehir, akarsu.
|
| Münir |
Ar. |
Erkek |
Nurlandıran, ışık veren, parlak.
|
| Münip |
Ar. |
Erkek |
1. Tanrı´ya yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar.
|
| Münim |
Ar. |
Erkek |
1. Nimet veren, yedirip içiren Allah. 2. Velinimet.
|
| Münif |
Ar. |
Erkek |
Yüksek, ulu, büyük.
|
| Münci |
Ar. |
Erkek |
Kurtarıcı, kurtaran, önder.
|
| Münasip |
Ar. |
Erkek |
Uygun, yerinde, yaraşır, yakışır.
|
| Mümtaz |
Ar. |
Erkek |
1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin.
|
| Müminhan |
T.+Ar. |
Erkek |
İnanmış, inançlı hükümdar.
|