| Medet |
Ar. |
Erkek |
Yardım, imdat.
|
| Medeni |
Ar. |
Erkek |
1. Uygar. 2. Şehirli, şehir halkından olan. 3. Terbiyeli, görgülü, kibar, ince.
|
| Medayin |
Ar. |
Erkek |
Şehirler, kentler.
|
| Mecnun |
Ar. |
Erkek |
1. Çılgın, deli, divane. 2. Çılgınca seven, tutkun.
|
| Mecittin |
Ar. |
Erkek |
Dinin ululuğu, büyüklüğü.
|
| Mecit |
Ar. |
Erkek |
1. Büyük, ulu. 2. Şan ve şeref sahibi. 3. Tanrının adlarındandır.
|
| Mecdut |
Ar. |
Erkek |
Talihi açık, mutlu, şanslı kimse.
|
| Mecdi |
Ar. |
Erkek |
Büyüklük, ululuk, şan ve şerefle ilgili.
|
| Mebus |
Ar. |
Erkek |
l. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili.
|
| Mebrur |
Ar. |
Erkek |
Hayırlı, beğenilmiş, makbul.
|
| Mebruk |
Ar. |
Erkek |
1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kimse.2. Kutlu.
|
| Mazlum |
Ar. |
Erkek |
1. Sessiz, sakin, yumuşak kimse. 2. Zulüm görmüş.
|
| Mazhar |
Ar. |
Erkek |
1. Bir şeyin göründüğü çıktığı yer. 2. Şereflenme, onurlanma.
|
| Matuk |
Ar. |
Erkek |
Azat olunmuş, özgürlüğü bağışlanmış.
|
| Matlup |
Ar. |
Erkek |
İstenilen, aranılan, talep edilen şey.
|
| Maşuk |
Ar. |
Erkek |
Sevilen, sevilmiş kimse.
|